gdziez, jezeli nie tutaj zmierzyc sie ze swiatem,

porozbierac na czesci, rozstawic na strony,

wzniesc pod niebo, rozpedzic go na cztery wiatry

lub pusciwszy z torbami dac krzyzyk na droge?

gdziez jezeli nie tutaj te sile fatalna

dana nam od przeznaczen na wieczna smiertelnosc

wyprobowac przeciwko fizyce i chemii?

my i swiat tylko tutaj mamy rowne szanse.

tylko tutaj mozemy istniec ponad miare,

ponad mozliwosc ducha, wlasnosc materii.

a swiat takze jest piekny, jasny, oczywisty,

obliczalny, skonczony tylko tutaj, w slowie.

_{z. bienkowski: wstep do poetyki.}