nude on a cashion, amedeo modigliani, 1917/1918.

uduchowiona, pozbawiona wlugaryzmow i banalnosci erotyka, przepelniona arystokratyczna wzniosloscia, nie splamiona nadmiarem patetyzmu. frywolna zmyslowosc, uchwycona w rygorystyczne kontury. cieniutka linia, poprowadzona z nieslychana elegancja, utrzymujaca cala kompozycje, wyrafinowana architekture obrazu. estetyka pozbawiona przeladowania, nadmiaru przedmiotow, oszczedna w swej wymowie.

kobieta na obrazie jest ucielesnieniem prowokacji, melancholii. pomimo swej ewidentnej nagosci sprawia wrazenie bycia nieprzystepna. emanuje spokojem, harmonijnoscia, zrownowazeniem, pewnoscia siebie. jej cialo usytuowane jest w centrum obrazu, tworzac cos w rodzaju przekatnej.

modigliani unikal zbednych dekoracji, krzykliwych draperii. punktem ciezkosci jego obrazow sa osoby, ciala. geometryczne uproszczenia, chwiejne oczy, owalny zarys glow, monumentalizm szyi, niezdecydowane ukierunkowanie nosa, twarze niczym odbicia w krzywym zwierciadle, wyraziste ksztalty, to glowne cechy znamionujace styl dziela ostatniego przedstawiciela paryskiej bohemy.

obrazy modiglianiego, pelne rzezbiarskiej symetrii, wrazliwosci, subtelnosci i psychologicznej wnikliwosci oraz glebii zarazem, sa poezja malarstwa.